Peulen, patatten en poesjes (en courgetten)

Gisteren kreeg ik een vrolijk telefoontje van mijn moeder dat ze haar eerste aardappel heeft gespot! We proberen namelijk een interessante manier van aardappelen poten uit.. Aardappelen in een emmer!

Een emmer aardappel

Hier rechts is die emmer te zien, en links zie je het uitneembare gedeelte dat precies in de emmer past. Hierin doe je een laagje potgrond waarin je drie (vooraf uitgekiemde) pootaardappeltjes een mooi plekje geeft. Een laagje aarde erover en wachten maar. Na een tijdje kwamen de langverwachte groene topjes boven de grond uit, en vervolgens gooi je er een laag aarde weer bovenop. Hierna is het weer wachten tot de groene plantjes groter worden, waarna je er weer een laag aarde op gooit. Dit proces herhaalt zich totdat de potgrond tot de rand komt. Het idee is, dat het wortelgestel van de plantjes zo enorm uitgroeit dat er van onderin de emmer tot aan de rand er aardappeltjes gevormd gaan worden!
Mooi bedacht.. maar werkt het ook?
Nou de planten deden het wel! Er was geen vullen meer aan op het laatst, want ze leken meerdere centimeters per dag te groeien. Maar nu blijkt de eerste aardappel zich ook al te hebben vertoond! Het leuke is dat je, wanneer je maar wil, het binnengedeelte eruit kan tillen om te kijken of er al iets te zien is.
Nou na dat telefoontje ging ik natuurlijk ook even kijken, en hmmm.. misschien zie ik ook wel iets!

Ienie-mini-krieltje

Zou dit dan een aardappeltje gaan worden?? Wat een ontzettend leuk en vooral lief idee! Ik deed de bak er mooi weer terug in en liet ze lekker verder groeien.

Ik heb een enorme hoeveelheid peulgewassen in de tuin. Ze zijn ook zo leuk om te zien groeien, dat ik er telkens meer bijzaai. Ze groeien ook lekker snel, blijven allemaal gezond en zien er leuk en fris uit. Ondertussen heb ik een aantal verschillende soorten.

Mijn geweldige tuinbonen

De grootste planten die ik heb zijn wel de tuinbonen. Zoals al eerder vermeld groeien die lekker door, inclusief trossen aan bloemen! Er is nog wel een beetje slakkenschade te zien, maar daar lijken ze zelf niet zo'n last van te hebben.
Gisteren heb ik ook voor het eerst een andere soort boon gezaaid. De 'Scarlet Runner Bean'. Dit is, zoals de naam al zegt, een klimmende boon dus deze heeft een mooi plekje gekregen bij het groeirekje. Ze zijn absoluut vorstgevoelig schijnt, dus ze mochten pas na 'ijsheiligen' de tuin in. Het zouden hele mooie bloemen moeten gaan opleveren, maar ook zeker eetbaar moeten zijn. We gaan het zien! Ik zaai nog een tweede batch in juni, zodat ik toch een beetje een gespreide oogst ga krijgen.

Steeds voller!

In het midden op de vorige foto staan een 12-tal suikerpeultjes. Ik denk dat ze binnen niet al te veel tijd elkaar beginnen te verdringen, dus er zal toch een keer rigoureus uitgedund moeten worden! Dat blijft lastig, vooral met planten die je niet door de salade kan gooien. Maar om ze te moeten zien vechten voor een plaatsje is ook niet leuk.
Ik ben erg benieuwd naar deze plantjes. Het zouden niet te hoge struikjes moeten worden met zoete peultjes die zo van de plant te eten zijn. Nou, zomaar van de plant rechtstreeks in het mondje bevalt me wel! Ik heb deze soort overigens ook nog in een vakje in de kleine moestuinbakken staan:

Suikerpeultjes

Lathyrusjes

Niet alleen eetbare plantjes heb ik in de moestuin. Omdat ik nog plek had bij het groeirekje heb ik gekozen voor twee soorten pronkbonen. Deze zouden de mooiste bloemen moeten gaan geven. Voorin heb ik een rijtje met struikboontjes en achterin een rijtje met klimmers. Ik mocht ze niet zo vroeg in het jaar zaaien, maar nu beginnen ze ergens op te lijken. Ze moeten alleen wel nog een heel eind voordat ze het hek opgegroeid zijn en mooie trossen bloemen gaan laten zien!

Klein Rheinlander Pea

Naast peulen en bonen heb ik ook nog erwten. De soort hierboven heb ik als eerste gezaaid, dit is de   'Klein Rheinlander Pea'. Een struikvormige doperwt. Een tweede soort erwten heb ik meegenomen van mijn moeder (vooral omdat ik compleet vergeten was dat ik ze zelf al had!), en heb ik wat later uitgezaaid. Maar dat ik er nu wat meer van ga oogsten is zeker niet erg, want van alle peulvruchten die ik heb eet ik normaal gesproken eigenlijk alleen de doperwt! (De rest moet ik nog leren eten..).
Zoals op de foto is te zien heb ik gisteren net een nieuw regeltje van deze soort erbij gezaaid.

Nu het dan eindelijk mag van de moestuinkenners, heb ik eindelijk mijn vensterbankpeuters de wijde tuinwereld ingestuurd.
De broccoli en bloemkool heb ik een beetje dicht bij elkaar gezet, want uiteindelijk is het de bedoeling dat ik er maar 1 per soort overhoud, die het liefst een beetje in het midden van het vak staat. Ik wilde alleen wel wat reserve-planten hebben voor als de slakken honger krijgen. Die vinden kleine pasgeplante jonge zaailingetjes nou eenmaal het lekkerst.

Bloemkool en Broccoli

Tussen de bloemkool en broccoli staan nog wat slatjes, maar zolang hun ruimte nog niet nodig is mogen ze even blijven groeien. Mocht de broccoli te groot gaan worden belandt de sla op mijn bord!

Ook heb ik mijn courgettes uitgeplant! Ook de paar planten waarvan ik niet meer wist of het nou 'Patty Pan Squash-courgettes' waren of dat het de watermeloen was..

Ze mogen nog even doorgroeien, misschien kan ik ze dan beter onderscheiden. Mochten het watermeloen planten zijn haal ik ze er uit. Maar ik gok dat ik nu de juiste planten heb weggehaald, en de juiste heb geplant.

Ze staan er zo tof bij! Ik heb er nu 5 mooie grote planten bij, en ze lijken een stuk gelukkiger in de grond dan in een pot. Ook heb ik nog twee potten met 'Patty Pan Squash' gezaaid, deze staan op de vensterbank. Dan weet ik in elk geval zeker dat ik deze uiteindelijk in de tuin heb staan. Twee potten met watermeloen heb ik ook gezaaid. Deze komen verder niet in de buitenlucht, maar worden later in de kas overgeplant.

Het is wel te zien dat de kat lekker meegeniet he? 'Tis zo gezellig om met hem de tuin in te gaan (ook al kan hij flink wat schade doen als hij achter vlindertjes gaat jagen). Hij zorgt ook wel dat ik telkens de tuin weer ingesleurd word, want anders dan krijg ik het wel van hem te horen.

Mijn maatje in de tuin:

Voortgang

Het is nu 16 mei, officieel is het moestuinseizoen nu echt geopend! Nu de dagen van de 'ijsheiligen'  voorbij zijn zou het dus niet meer moeten kunnen vriezen. Nja, dan was dit jaar zeker de uitzondering op de regel want het schijnt wel aan de grond te hebben gevroren vannacht. Gelukkig dacht ik gisteravond er wel aan om  mijn vensterbankbaby's (peuters ondertussen) binnen te zetten.

De peuters bestaan nog steeds uit broccoli, bloemkool, twee soorten courgettes en watermeloen. Ik heb ze de afgelopen dagen elke dag heen en weer zitten slepen om ze langzaam aan te harden aan de buitenlucht. Op dit moment staan ze ook weer buiten op een beschut plekje in de zon (als die nog gaat schijnen).

Vensterbankpeuters

Er is echter een klein probleempje. De broccoli en de bloemkool kan ik mooi uit elkaar houden, en drie plantjes van 1 soort courgette zijn ook duidelijk goed gezaaid en gelabeld. De 'patty pan squash'- courgette en de watermeloentjes echter, zijn compleet in de war geraakt! Ik geloof zelfs dat bij het zaaien in de potjes ik al een fout heb gemaakt, waardoor de verkeerde zaadjes in de verkeerde potjes zijn beland.
Het enige wat ik kan doen is ze gewoon verder te laten groeien, en hopelijk wordt het onderscheid wat duidelijker tussen de verschillende plantjes.

Hoe dan ook, vanaf morgen wordt het weer wat warmer en dan ga ik de broccoli en de bloemkool hun nieuwe gereserveerde plaatsjes laten zien in de tuin. Ook de courgettes wil ik gaan uitplanten. Ik twijfel alleen dus nog over welke planten dat nou precies zijn! Ook weet ik nog niet of ik ze allemaal ga planten op een klein oppervlak, want dan moet ik er wel weer een aantal uit halen als ze groter worden. Dit is toch jammer van die mooie verwende plantjes.Ik kan ze ook ze gewoon lekker verspreid in de tuin planten op de lege plekken die er nog zijn, maar dan ga ik wel met een mega oogst zitten straks! Ik weet niet eens of ik wel van courgettes houd. Goed, ik kan de oogst altijd nog uit gaan delen in de buurt ofzo..

Als ik uiteindelijk de watermeloenplantjes eruit weet te vissen, dan ben ik bang dat ik ze weg ga doen. Ze hebben het de afgelopen tijd te vaak veel te koud gehad, en het beste is om gewoon morgen weer een nieuwe batch te zaaien op de vensterbank en dan te harden in de kas, waar ze uiteindelijk ook gaan blijven.

Het is heerlijk om te zien dat alles groen begint te worden, en de tuin een soort oase-achtige uitstraling begint te krijgen! Vanochtend maakte ik deze foto van de achtertuin. Een beetje overbelicht door de zon dat wel, maar wat een verschil met de foto die ik heb geüpload op de blog op 29 april. Er zit maar 17 dagen tussen!

Tuintje in de ochtendzon

Heerlijk he.. Wat een verademing om nu naar iets moois te kunnen kijken vanuit de woonkamer. Ik ben ook erg tevreden over hoe het gras aan het groeien is. Eerst leek het niet goed gedaan te zijn en was het echt veel te dun op plekken, maar het begint nu toch behoorlijk dicht te worden! Heel mooi en fris groen.

De rest groeit dus ook lekker door, dat is wel te zien! De chinese kool en de andijvie in de bakken achterin de tuin heb ik wat meer ruimte gegeven door ze elk hun eigen vakje te gunnen. De bakken zijn nu dus alweer helemaal volgezaaid en geplant. Zo stonden ze er vanochtend bij:

De bakjes, 16 mei

Alle plantjes zijn helemaal happy in hun eigen vakje, dus ik ben benieuwd hoe groot ze nog gaan worden! De andijvie kan je wel plukken tussendoor, dus deze kan ik nog een beetje binnen de perken houden. De kool daarentegen begint nu al buiten proporties te groeien, dus ik weet niet of de ruimte wel gaat voldoen. Dat is ook wel het leuke van voor het eerst een moestuin hebben, ik heb geen flauw idee wat ik moet verwachten!
De radijs onderin groeit natuurlijk lekker door, de suikerpeulen in het midden bovenin zijn ook heel wat van plan, en de slatjes in de rechterbak laten langzaam maar zeker ook hun derde en vierde blaadjes zien.
In de linkerbak heb ik bovenin dille aan het groeien, maar deze gaan het zwaar krijgen met de chinese kool als buurman! In het midden is er nog 1 vakje waar nog niets zich laat zien. Hier heb ik de peterselie gezaaid, maar die is berucht om de enorme lange tijd die het neemt om uit te kiemen.

Hieronder nog een foto van de rest van de moestuin:

(Moes)tuintje 16 mei

Het is niet een hele duidelijke foto, maar dat het allemaal lekker groeit is wel te zien. De tuinbonen links groeien richting de top van het rekje (met trossen en trossen bloemen), de uien en knoflook vallen op door hun lange sprieten en de sla, rucola en spinazie groeien langzamerhand over het randje heen. Bijna elke dag haal ik een enorme bak met groenvoer uit de tuin, en het is nog altijd even lekker. Al die verschillende smaakjes door elkaar heen, heerlijk. Ik probeer de kas leeg te krijgen (voor de watermeloen uiteindelijk), maar er zitten nog zulke reuzensla's in dat dit nog wel een weekje gaat duren!

Nou... Ik wilde een moestuin beginnen. Al in oktober toen we hier kwamen wonen. Nooit in my wildest dreams had ik gedacht dat het zo veel zou opleveren! Het is elke dag een beetje gratis therapy, het maakt me gelukkig elke keer als ik naar buiten kijk, het is gezond en geeft me beweging, het laat mij heerlijk creatief bezig zijn, alles wat ik aanraak verandert in.. groen, en het is ook nog zooo ontzettend lekker!

Wat een rijkdom!

Meituintje

Volgens mij wordt het eens tijd om de moestuin wat dichterbij te gaan bekijken. Het lekkere weer duurt nu al een paar dagen, en met drie dagen van 26 graden achter elkaar lijkt de boel langzamerhand te beginnen aan een echte inhaalspurt!
Hoog tijd om overal fotootjes van te maken, zodat de voortgang leuk te zien is. Uiteindelijk is dit, naast het oogsten, het leukste deel van een moestuin hebben, toch? Om alles de grond uit te zien komen en z'n uiteindelijke vorm te zien krijgen, super! Ook heb ik tot nu toe nog nauwelijks last van ongedierte. Er zijn wel slakken, en ze knabbelen ook wel aan de sappige groene blaadjes, maar er staat nu zoveel in de tuin dat er genoeg overblijft voor mezelf. Het is dus nog geen tijd voor biervallen o.i.d. het blijft dier (en bier-) onvriendelijk.

Als eerste zijn de aardbeitjes gaan bloeien. De eerste paar bloemen in april heb ik er af gehaald zodat ze nog wat energie in het groeien zouden gaan stoppen. Nu hebben ze zo dankbaar een tweede batch kroost gemaakt dat ik het niet meer over mijn hart verkrijg om die er af te knippen. Dan maar wat minder groei en aardbeitjes. Volgend jaar volgen er vast nog wel meer!

Mijn aardbeiplantjes. Zes stuks in leuke hangpotjes aan de schutting

Je kan al wat bloemetjes zien op de foto. De plantjes hangen aan de schutting op een lekker beschut plekje, maar krijgen ook volop zonlicht voor een groot gedeelte van de dag. Onder de aardbeitjes heb ik links mijn bes staan, die het zo fantastisch goed doet! Hij had maar een paar zielige blaadjes toen ik'm kocht. Ook staat de doornloze braam aan de rechterkant en die begint nu een paar mooie sprieten te maken die ik uiteindelijk langs de aardbeien wil leiden.

Gezellig hoekje, inc. lichtgevende tulpen!

Naast de aardbeien ben ik volop in mijn nopjes over de tuinbonen! Ze kwamen als kleine aliens uit de grond gegroeid, met liefde heb ik een groeirekje in elkaar geknutseld voor ze, en moet je ze nu zien!
Een voor en na foto:

De kleine 'aliens'

5 prachtige trotse planten

Mooi he! Maar wat nog veel leuker is:

De eerste bloemen aan de tuinbonen

Ze maken bloemetjes! Wel heel bijzonder, ook al weet je dat dit natuurlijk de bedoeling is. Ik kijk er naar uit om de ontwikkeling van deze bloemetjes te zien naar echte bonenpeulen.

Er zijn nu eigenlijk drie verschillende moestuinlocaties in de achtertuin. Dit was oorspronkelijk misschien niet zo de bedoeling, maar het is zo leuk gebleken om te doen dat er steeds meer grond werd opgeëist door kleine zaailingetjes. De eerste moestuin die ik heb aangelegd heeft ongeveer 12 vakjes met uiteenlopende groenten. Nu, 8 mei, staat het er zo bij:

Moestuintje 1, begin mei

Hmmm.. het ziet er zo uitnodigend uit vind ik zelf. Maar misschien ben ik, als hoofdtuiniertje hiervan, een beetje partijdig.
Zo te zien heeft de sla linksonder het een beetje zwaar langzamerhand. Het begint lekker te groeien nu, samen met de rucola ernaast, en het is duidelijk dat ze een beetje ruimtetekort beginnen te krijgen! Tijd om de kleinere plantjes er tussen uit te vissen en op te eten. De pronkbonen bij het hekje zijn allemaal opgekomen, zowel de struik- als de klimversie! Ik ben erg benieuwd naar deze plantjes. Ze schijnen erg mooie bloemen te geven. De (zelfbenoemde) suikerpeulen in het midden zijn lekker gaan groeien ook. Zoals gezegd in een vorige post wil ik echt heel graag dat ze het goed gaan doen, maar tot nu toe lijkt het er wel op!
Tussen de uien- en knoflooksprieten groeien er nog wortelen, rode bieten, wat rode sla, spinazie en 'rheinlander erwten', deze zijn allemaal opgekomen maar moeten nog wel flink groeien voor ze gaan opvallen.

De tweede moestuin heeft maar 6 vakjes en de kas staat er achter:

Moestuin 2, begin mei

Sla in de kas

De spinazie begint hier vooral flink te groeien (eindelijk want het is in februari al gezaaid) maar ook de uien, wortelen en zelfs de gezaaide lente-uitjes beginnen hun best te doen.
In de kas groeit de sla compleet buiten zijn boekje! Het is niet bij te houden. Bijna elke dag pluk ik er twee of drie grote bladeren vanaf, maar hij schijnt geen enkele moeite te hebben om die overnacht weer aan te groeien lijkt het!
Uiteindelijk denk ik dat ik mijn watermeloen plantjes in de kas ga zetten, dus half mei zal de sla toch in zijn geheel geoogst moeten worden om ruimte te maken. Toch een triest moment, want dit zijn de eerste groenteplantjes die ik in de tuin zelf gezaaid heb. Gelukkig heb ik een hele nieuwe lading verschillende soorten sla gezaaid in mijn derde moestuin. De nieuwe bakken!

Rechter moestuinbak. Verschillende soorten sla, andijvie, suikerbonen, radijs en chinese kool!

Dit is alleen de rechterbak, maar de linker heeft ook nog flink wat vakjes leeg (of groeiende). In deze bak laten alle gezaaide soorten hun groene kopjes zien! Wat een feest is dat altijd weer. Wel zijn ze zo teer en klein vergeleken bij de andijvie en chinese kool ernaast. Deze zijn duidelijk heel happy waar ze staan, want vergelijk ze maar eens met 8 (!) dagen geleden:

De rechterbak, 30 april

Bijzonder toch? Nou komt het wel mooi uit dat mijn tomatenplanten te lang in de kas hebben gestaan en dood zijn gegaan (ja, sneu he) want die 5 lege vakken in de linkerbak krijgen gewoon een paar andijvie's en kooltjes uit de rechterbak. Hoeven ze elkaar ook niet dood te drukken.

Nou dit waren de moestuintjes tot nu toe! Het is een lang verhaal geworden, maar het is toch ook leuk om al dat groens tevoorschijn te zien komen.
Tijd om de zon weer in te gaan op deze prachtige zondag in mei!

Actie

Heerlijk is het nu, na zolang verstoken te zijn geweest van zonlicht. Ons huidje slurpt de vitamine D in, en we voelen dat we zo tekort zijn gekomen. Warm, zacht en zonnig, de hele dag! Nu merk je pas hoelang de dagen eigenlijk al zijn, want de zon lijkt maar geen afscheid van de dag te kunnen nemen!
Vandaag was het een lekkere 25 graden buiten, met een zacht verkoelend briesje soms. Ik ben dan ook van 's ochtends 9 uur tot.. nja eigenlijk tot half 8 in de tuin geweest. Wat een verwennerij.

Vanochtend half 10 werden onze laurieren geleverd. Mooie flinke planten al die zeker een mooie haag gaan maken samen. Na flink wat geploeter met aarde en water stonden ze er mooi bij, maar toen begon mijn dag pas! Ik heb gelijk de hoek bij de haag mooi gemaakt, palen in de grond getimmerd en het linkerhek verstevigd, een tegelplaatsje gelegd om in de schaduw te kunnen zitten, houtsnippers gestrooid etc etc..

De ideeën hielden niet op, en de dag ook niet, dus ik bleef lekker doorgaan. Ik ben ondertussen natuurlijk behoorlijk verbrand en beurs, maar het was het waard... zie hier het resultaat:

Een mooie koele plek voor een lange luie bank

Twee uitnodigende lege vakjes in de zon

Het resultaat: een dichte, nette en overzichtelijke tuin

Die ronde lege plekken heb ik gevuld met potgrond en heb ik gereserveerd voor mijn twee soorten courgettes. Heb ik daar eindelijk ook een goede plek voor! Ze hebben daar de hele dag zonlicht, en mogen lekker over de rand heen uit gaan puilen.
Ik heb twee soorten courgettes op de vensterbank staan. Gisteravond heb ik de eerste soort zitten overpotten en ze lijken allemaal nog helemaal happy.
Dit zijn de normale courgetteplantjes:

Dit zijn de Patty Pan Squash courgettes:

De laatste liepen al een beetje achter en ze zijn vandaag eigenlijk pas echt omhoog gekomen. Het zal niet lang meer duren tot ik deze ook over kan potten. Dan wacht ik nog een weekje en ga ik ze harden in de kas of gewoon buiten als het warm genoeg is.

Nog even dit.. wat een mooie witte pracht in mijn tuintje!

Lieveling

Eindelijk heb ik weer even een momentje om wat te typen. Er is natuurlijk een hoop gaande in de tuin want.. het is lekker weer! Eindelijk! Er kan nu eigenlijk pas echt gemoestuind worden, en daar ga ik dan ook dankbaar gebruik van maken.
Maar eerst even over waar ik me de afgelopen tijd onder andere mee bezig heb gehouden.
Al een tijdje heb ik een lieveling op de vensterbank in de keuken staan. De vrolijke citroenverbena, ook wel verveine of ijzerhard genoemd. Nog nooit eerder had ik ervan gehoord, maar op een dag toen ik met een waardebon op zak een bepaald tuincentrum inliep voor groenteplantjes, kwam ik het tegen. Een enkel eenzaam plantje stond er tussen de overbekende munt, peterselie, basilicum en tijm. Ik was nog veel te vroeg voor groenteplantjes bleek, maar wilde ook weer niet met lege handen naar huis. Ik nam het dus maar mee omdat het zo lekker rook. Zonder enig idee hoeveel plezier het me nog zou opleveren.

Thuis bleek dat ik het nog helemaal niet in de tuin mocht zetten, en dat hij alleen zomerse temperaturen buiten kon overleven! Ik had al bijna spijt van het plantje, maar besloot toen om het maar op de vernsterbank te zetten, hopend dat het niet giftig was voor de kat. Want ja.. 't plantje rook zo lekker.

Nu, een maand later, is het mijn mooiste aanwinst! Ten eerste is het niet giftig voor de kat.. mooi.. Maar wat een mooie helder lichtgroene plant is het geworden! Het groeit ontzettend snel, begroet me elke morgen weer met de heerlijkste frisse citroenlimonade-geur, en zodra de zon door zijn heldere, frisgroene blaadjes schijnt weet je niet wat je ziet!

Ok, foto's nemen is nou eenmaal niet mijn sterkste punt met mijn telefoon, maar zelfs dan lijkt de plant wel van zichzelf te schijnen!

Om alles nog veel en veel leuker te maken, het geeft ook nog een heerlijke verfrissende thee ook. Eigenlijk nog lekkerder dan verse muntthee. Ik heb ook munt in mijn tuintje staan, maar om eerlijk te zeggen maak ik daar haast geen thee meer van. Geef mij maar een frisgroen drankje van dit exemplaar!
Met bibberende handjes knipte ik hem voor het eerst in een nieuwe vorm zodat hij wat steviger zou staan, hopende dat hij het zou blijven doen. Maar voor ik het door had had hij gewoon weer aan de uiteindjes mooie nieuwe sprietjes gemaakt en werd hij op die manier steeds breder en mooier. Wat een plant om op te oefenen zeg!

Nu veel later heb ik dan eindelijk opgezocht wat voor een thee de verbena eigenlijk geeft, en of het nog werkzaam is tegen bepaalde dingen. Nou.. ja dus!
Hieronder een linkje voor meer info:
De geneeskracht van de verbena

Ik heb hem even wat teveel laten doorgroeien door drukte en eigenlijk werd hij gewoon te groot. De stengels werden te dik en hij schoot teveel de hoogte in. Ik heb hem gisteren dus flink drastisch gesnoeid, van het plaatje hierboven naar:

Oef.. dat voelde ik wel. Maar het was volgens mij wel nodig. Nu ben ik benieuwd of hij ook daadwerkelijk gewoon weer leuk zijsprietjes gaat maken zoals ik het bedoeld heb.
Het resulteerde ook in een ongelovelijke verwennerij namelijk een volle theepot met citroenverbenathee voor twee!

Dat is pas groene thee ;)